Pierwszego września wcześnie rano wstałam, aby się nie spóźnić na rozpoczęcie roku szkolnego. Gdy weszłam do szkoły każdy z moich gimnazjalnych koleżanek i kolegów udał się do klasy, wraz z tym momentem towarzyszyło mi uczucie smutku i tęsknoty.
Z niecierpliwością czekałam na pierwszy dzwonek, żeby poznać moją nową klasę i panią wychowawczynie.
Mimo wcześniejszych obaw, próbowałam nie okazywać zdenerwowania, które jednak towarzyszyło mi przez cały czas. Okazało się, że niepotrzebnie. Nowe koleżanki jak i zarówno koledzy, okazali się bardzo mili i sympatyczni, a wychowawczyni od razu znalazła z nami wspólny język.
Z każdym następnym dniem lepiej i bliżej poznawałam poszczególne osoby z klasy jak i nauczycieli. Zajęcia integracyjne bardzo nas do siebie zbliżyły. Poznałam, jakie każdy z nas ma hobby, czym się interesuję i zajmuję na co dzień itp. Moja nowa wychowawczyni okazała się bardzo przemiłą i uprzejmą osobą. Mam nadzieje ze współpraca z nią przez najbliższe 3 lata ułoży się jak najlepiej bez żadnych problemów, i przyniesie dużo radosnych wspomnień.
Dużym problemem na początku był dla mnie wygląd wewnętrzny szkoły, nie była już dla mnie taka komfortowa i przestronna jak poprzednia, ponieważ gubiłam się w jej numerach klas, nie znałam wszystkich miejsc, czułam się tam nie swojo i obco. Lecz dzięki mojej przyjaciółce ze starszej klasy, która oprowadziła mnie po szkole pokazując wszystkie klasy, bez problemu wiedziałam w którym miejscu mam zajęcia.
Po pierwszym tygodniu nauczyciele zapoznali nas z systemem nauczania i programem na ten rok szkolny, nie zdziwiła mnie ilość nauki jaką trzeba przyswajać w gimnazjum, domyślałam się że będzie ciężko, ale cóż nie mam innego wyjścia, musze przystosować się do wymagań nauczycieli, a moja wiedza wyniesiona z tej szkoły na pewno zaprocentuje w przyszłości. 
Moje pierwsze wrażenie o nauczycielach jest takie, że tworzą oni coraz lepszą atmosferę do nauki.
                                                                  Dominika z kl. 1